Hoe ontdek je een andere planeet?
Clipphanger
Als onze voorvaderen naar de hemel kijken, zien ze dat de meeste sterren zich nogal voorspelbaar gedragen. Maar sommige hemellichamen niet. Die worden door de Grieken ‘dwaalsterren’ genoemd, oftewel ‘planètès’: Als in de 17de eeuw de telescoop wordt uitgevonden, krijgen we d’r steeds meer planeten bij. In 1930 mag Pluto ook bij de club, maar die wordt in 2006 weer afgewaardeerd tot dwergplaneet. Wegwezen, ukkie!
Lange tijd vermoeden we dat andere sterren in het heelal ook planeten hebben. Inmiddels weten we hoe we daar achter kunnen komen. Door de zwaartekracht van de ster, blijft een planeet eromheen draaien. Maar die planeet trekt ook een beetje. Hierdoor gaat de ster wiebelen. Zo wordt in 1995 bij de ster 51pegasi de eerste planeet buiten ons zonnestelsel ontdekt. Deze ‘exoplaneet’ wordt ‘51Pegasi b’ genoemd. Goh, originele naam!
Een andere manier om exoplaneten te vinden is door goed te kijken naar het licht van een ster. Als er een dipje is in die lichtsterkte, kan dat komen doordat er een planeet voorlangs beweegt. Met speciale ruimtetelescopen zijn op deze manier al meer dan tweeduizend exoplaneten ontdekt. En misschien zit er op een van die planeten wel iemand die net... de aarde heeft ontdekt...