Onder Mijn Huid: interview met de makers!

Eva van Barneveld en Heleen D'haens zijn documentairemakers. Vorig jaar maakten zij er eentje over Miruna (14) uit Roemenie en dit jaar gaat hun documentaire over Tracy (16) een meisje uit Oeganda dat het hiv-virus heeft. Wij stelden Eva een paar vragen

Waarom wilden jullie deze documentaire over Tracy maken?

Er zijn veel vooroordelen over hiv en aids. Veel mensen weten niet wat die vooroordelen voor invloed hebben op de levens van mensen die het hebben. Het is voor veel mensen bijvoorbeeld minder makkelijk ermee om te gaan. Dat wilden wij graag laten zien.

Hoe zijn jullie in contact gekomen met haar?

De werken samen met SOS-kinderdorpen, dat is een organisatie die in heel veel landen actief is. Zij ondersteunen kinderen, bijvoorbeeld met hiv. Zij kennen daardoor dus veel kinderen en wij hebben hen gevraagd of zij een bijzonder meisje kenden. Veel kinderen die hiv hebben praten er niet makkelijk over, dus het was nog best lastig.

Maar jullie vonden Tracy dus! Waarom wilde zij meewerken aan jullie film?

Wij stelden die vraag aan Tracy en zij zei daarop dat ze wil dat meer mensen snappen wat er aan de hand is en dat je je er niet voor hoeft te schamen. Je kan een normaal leven hebben en dromen najagen! Dat vonden wij heel mooi!

Tracy vertelt in de documentaire een heel kwetsbaar verhaal. Hoe hebben jullie haar voorbereid op de opnames?

We hebben veel gepraat met elkaar. Zonder de camera. We vroegen haar: ‘waar worstel je mee? Wat zou je willen?’ Tracy vertelde toen dat ze aan haar eigen vriendin zou willen vertellen dat ze hiv heeft. Dat hebben wij overlegd met een maatschappelijk werker die Tracy goed in de gaten houdt. Zij dacht dat het haar wel zou gaan helpen. Wij hebben Tracy met de camera gevolgd naar dat moment toe.

Tracy woont in Oeganda. In welke taal hebben jullie gepraat?

Tracy spreekt goed Engels, maar wij hebben ervoor gekozen om haar in de film in het Luo te laten praten (een Afrikaanse taal). Dit deden we zodat Tracy helemaal zichzelf kon zijn! Achteraf hebben wij dus alles moeten vertalen.

Was het niet lastig om alles te vertalen?

Dat heeft wel wat tijd gekost! Maar het is ook wel grappig, want we kwamen er tijdens het vertalen ook achter dat Tracy en haar vriendin lekker veel aan het roddelen waren. Dat hebben we dus ook allemaal vertaald!

Heeft Tracy de film zelf al gezien? Wat vond ze ervan?

Ja! Dat was heel leuk, want Tracy was heel trots. Ze wilde ‘m wel drie keer achter elkaar zien!

Hoe gaat het nu met Tracy?

We hebben nog een aantal keer gebeld met haar. We hoopten dat haar gezondheid sneller vooruit zou gaan, maar het gaat langzaam. De sterkte van het virus is een klein beetje omlaag gegaan, maar het is nog steeds veel te hoog. Het is belangrijk dat Tracy haar medicijnen op tijd neemt en goed eet. Helaas kijkt de smiley nog steeds verdrietig.

Blijven jullie contact houden?

Dat gaan we zeker proberen. Dat zou heel mooi zijn!