Snapje?

Hé en hè

Soms zeg je “hè?”, soms zeg je “hé!” Maar hoe schrijf je dat? Een letter 'h', een letter 'e' Daar moet iets op, maar wát? Een streepje, ja, maar staat dat ding Naar achter of naar voor? Luister maar wat ik straks zing Dan heb je het zo door Hé, hé, hé, hé, hè, hè, hè, hè Stel je voor: Een wijzerplaat Met middenin een 'e' En bovenop die letter staat Eén wijzer (dus géén twee) Wijst de wijzer naar de elf Dan komt er helemaal vanzelf Een streepje op de e te staan Dat streepje geeft de è-klank aan De è van elf, de é van één Dat hoor en zie je dus meteen Hé, hé, hé, hé, hè, hè, hè, Hé, hé, hé, hé, hè, hè, hè, hè, hè, hè, hè, hè Hé, hé, hé, hé, hè, hè, hè, hè Hé, hé, hè, hè, hè Dus: je schrijft het woord café Die e klinkt als een éé van één En als de e klinkt als de éé Dan wijst de wijzer daar dus heen De è van crème klinkt als de è Van elf, kijk naar de wijzerplaat Waarop de wijzer wijst, hè hè Naar ellef en de è zien laat Hélène, crème, café, paté Nog even resumé: Eerst was het “hè?! Ik snap het niet!” En nu “Hèhè...” of “Hé!” Hé, hé, hé, hé, Hè, hè, hè, hè, Hé, hé, hè, hè, hè Hè, hè