De allereerste foto

Meneer, uw hoed een beetje zo. Mevrouw, daarheen kijken en het hoofd een tikje naar links. Ja mooi, dat is mooi! Spannend hè? Dat is zeker spannend. U bent de aller aller eerste. Wat wordt het? Een foto. Jaja. En eh wat? Een foto. Ik ga de allereerste foto van u maken. Jaja. Mijn naam is Jozef Niépce en ik ben de grondlegger van de fotografie. Nog nooit van gehoord. Nou dat komt nog wel. Maar straks staan wij dus op die... Hoe heet het ook alweer? Op die foto? Jazeker. Is het een soort van schilderij, maar dan in het echt? Precies. En nu kan het, want de zon schijnt. Ja, het is bloedheet. En lachen. Say cheese! Ik wil een gelukkig gezinnetje zien. Dus lach, lach, lach. Ja ja, ik lach. Hoelang moeten we blijven lachen? Is het al klaar? Nee nog lang niet. U moet die lach wel even vasthouden. Hoe lang? Acht uur! Acht uur?! Later gaat dat allemaal veel sneller. Kan dat niet met een flits of met je telefoon?! Dat is toch allemaal nog lang niet uitgevonden. Nu duurt het gewoon acht uur. Tot ziens. Waar gaat u heen? Nou ik ga een stukje eten en dan even een dutje doen. In bad. Beetje wandelen en over acht uur ben ik weer hier. Au revoir! Ja maar dat is toch... Niet bewegen schat, het is voor de foto! Ik krijg kramp in mijn benen en in mijn kaken. Jongens, blijven lachen. We hoeven nog maar zeven uur en 58 minuten.