Hoe graaft een regenworm?

Wormen zijn zachte, flexibele maar vooral heel bijzondere diertjes. Zo'n hand aarde is voor hun echt een waar snackparadijs. Dat zit vol met rottende plantenresten en daar graven ze zich een weg doorheen en halen ze voedingsstoffen uit. Wat ze niet nodig hebben dat poepen ze uit en daar zitten dan weer heel veel voedingsstoffen in voor bomen en planten. Wormen zijn dus echt superbelangrijk voor de natuur en voor de voedselkringloop. Ze zijn zacht en ze zijn slijmerig. Hoe wurmen ze zich dan een weg door de harde grond? Jij mag hier blijven. Dat weet Jeroen Onrust, wormonderzoeker aan de Universiteit van Groningen. He Jeroen, jij hebt wat wormen meegenomen. Die zijn ook al lekker aan het graven. Ja. Maar hoe doen ze dat nou, zo'n tunnel graven? Ja, dat is fascinerend. Als je zo'n regenworm vastpakt is het een heel slap, glibberig dingetje. Maar neem maar eens op je hand en dan voel je eigenlijk ook hoe gespierd hij is. Ja, want het zijn echte krachtpatsers van de natuur. Maar wat nog belangrijker is, is dat ze geen botten hebben zoals wij. Maar ze hebben een skelet van water, een hydroskelet noemen we dat. En wat ze dus doen is dat ze dat water in hun lijf kunnen verplaatsen. En daarmee kunnen ze weer heel veel druk en kracht zetten om in de bodem weg te wurmen. Hij probeert al naar beneden te gaan. Ja. Maar hoe doen ze dat dan precies? Nou, als je goed kijkt bestaat zo'n regenworm uit allemaal ringen. En elk van die ringen is eigenlijk een soort waterkanon. En met die spieren in het lijf kunnen ze die waterkamers vullen met water en eigenlijk ook weer leeg laten lopen. Dus ze kunnen heel smal worden, maar ook weer heel breed. En op die manier kunnen ze eigenlijk door een hoop aarde zich bewegen. En dat kan ik laten zien met deze blije worm, ballonworm. Hallo! Dit is dus de kop. Die is nu heel spits. Daarmee zoekt hij dus gaatjes in de bodem en als ie daar dan inkruipt en vervolgens kan hij dan door de spieren aan te spannen die kop heel dik maken en daarmee duwen ze dus al de grond opzij en maken ze ruimte om verder te kruipen en vervolgens maakt ie de kop weer spits. En zo kunnen ze heel snel door de bodem zich verplaatsen. Wat ik me nou dus altijd echt afvraag: hoe kan het dat tunnels niet instorten? Ja dat is wel grappig, want misschien merkte je net die wormen zijn een beetje slijmerig. En dat slijm, dat scheiden ze dus ook af in de bodem. En dat werkt als een soort lijm. En daarmee krijg je dus hele stevige tunnels. En hoe zit het dan met ademhalen? Want kunnen ze dat ook diep in de bodem? Ja dus. Door die tunnels komt er dus genoeg zuurstof in de bodem, wat gunstig is voor de wormen, maar uiteindelijk dus ook voor allerlei andere beestjes die in de bodem leven en ook de planten die daar weer wortelen. En daarnaast zorgt het er ook voor dat als het heel veel heeft geregend dat regenwater beter de bodem in zakt. Ja, maar dit zijn dus gewoon de helden van de bodem. Regenwormen zijn zo belangrijk voor de natuur. Succes en lekker tunnels duwen met jullie gespierde lijfjes.