Was ik maar een baggeraar

Ik zit in een boyband. Dat is mijn baan. Ik heb er altijd van gedroomd om in de spotlights te staan. Met strakke moves en mooie kleding. Altijd fresh en clean. Maar het is niet zo diepgravend wat de mensen van mij zien. In een boyband doen we alles voor de shine. Maar soms denk ik bij mijzelf hoe zou het zijn? Als ik een heel ander beroep had? Heel iets anders deed. Als ik zou mogen kiezen, denk ik dat ik het weet. Geen buschauffeur, geen buschauffeur. Gynaecoloog, gynaecoloog. Niet bij de brandweer, bij de brandweer, geen piloot, geen piloot, geen hondentrimmer. Of astronoom, of astronoom. Maar weet je waar ik af en toe van droom? Wat ik maar een baggeraar. Dan kwam ik op mijn boot. Megagroot en dan ging ik door het slib in een wip. En zo zet ik de rotzooi opzij. Opzij. En maakte ik de weg voor je vrij. Was ik maar een baggeraar. Dan ging ik tot de bodem 24 hours a day. En zo konden alle schepen er weer makkelijk doorheen. Of dan maakte ik een eiland. Dat kon ik dan namelijk ook. Het was allemaal een eitje met mijn eigen baggerboot. Ik weet dat het niet realistisch is voor mij want ik zing in een boyband dus die boot die vaart voorbij. Toch droom ik verder als ik straks weer slapen ga. Hoe ik stralend van geluk op een sleephopperzuiger sta. Was ik maar een baggeraar. Dan kwam ik op een boot, megagroot. En dan ging ik door het slib in een wip. En zo zet ik de rotzooi opzij en maakte ik de weg voor je vrij. Was ik maar een baggeraar.