Kun je pijn voelen zonder dat je wordt aangeraakt?

NOJ NOJ NOJ. Nee of ja? Welkom bij NOJ! Oké Eva, doe jij even je handen zo en dan naar boven en dan ga ik een vinger aanwijzen. Dan moet je die bewegen. Oké. Deze. Ah! Deze. Ja, deze hierachter. Nou, daar komt niks naar boven. Wat gek is dat! Ja. Ik zie welke vinger je aanwijst en mijn hersenen proberen die vinger te vinden, maar dat lukt niet of zo. Heel raar. Ja, en weet je wat ik ook kan doen? Ik kan je pijn doen zonder je aan te raken. Ik heb daar gewoon een hamer voor. Maar daar raak je me dus niet meer aan? Kom niet aan je. Oke. Dus. kan je iemand lichamelijk pijn doen zonder aanraking? Nee of ja? Ik dacht dat je al begon. Linkerarm hier. Rechterarm daar. En deze komt er tussen. En dat wordt jouw arm. Hè? Maar dit lijkt helemaal niet op mijn arm. En toch ga jij geloven dat het jouw arm is en dat je er mee kan voelen. Dit effetjes er overheen leggen. Ik ga over allebei de handen, de neppe hand en de echte hand, ga ik tegelijkertijd vegen. Oh wat grappig. En ik voel het ook op mijn echte hand, dus het lijkt net alsof dit dan mijn hand is? Rustgevend he? Je wordt er helemaal rustig van. Oh Tirsa! Ik schrok! En is het gelukt? Nou, ik schrok heel erg, maar toch doet het wel pijn. Kun je iemand pijn doen zonder diegene aan te raken? NOJ NOJ NOJ, een dikke vette ja! Maar hoe dan wetenschap? Hoe dan? We hebben vijf zintuigen. Ruiken, proeven, zien, horen en voelen. En dat zintuig noem je ook wel tast. Dat is het eerste zintuig dat in de baarmoeder wordt aangelegd. En tast, dat is niet alleen maar het aanraken van dingen of dat je dingen kan betasten, maar ook het voelen van je lichaam aan de binnenkant. Ik weet nu bijvoorbeeld ook precies hoe mijn voeten staan. Zonder te kijken? Ja, zonder te kijken. Nou zeg eens? Mijn linkervoet is wat naar buiten gedraaid en de rechtervoet is recht naar voren en er zit misschien tien centimeter tussen. Dat heet lichaamsbewustzijn. Ja, en dat is... Natuurlijk weet jij wel dat dit niet jouw hand is, maar toch zijn jouw hersenen heel makkelijk te foppen. Echt grappig, want toen jij met die kwastjes zo heel zachtjes er overheen ging, toen dacht ik echt ja, dit is mijn hand, dit is mijn hand. Toen kwam je met die hamer, deed je zo KABAM KABAM KABAM. En toen schrok ik me helemaal kapot. Ja, en dat komt omdat jouw hersenen informatie binnenkrijgen van je ogen en van je huid. Ja. Dus je ogen die zien het gebeuren en je huid die voelt dat die aangeraakt wordt. En je hersenen, die denken gewoon ja één en één is twee, dat zal mijn arm wel zijn. Nou, dat is dus precies wat er bij mij gebeurde. Wil je me nooit meer zo laten schrikken? Mijn god. Nou... Voor nu. Ciao for now en tot de volgende NOJ! Ik wil jou ook een keertje proberen. We hebben hem toch nog. Eh...Ga maar zitten.