Wat doet een Nederlandse ambassadeur?

Wauw, dit is de prachtige conferentiezaal op het ministerie van Buitenlandse Zaken. Hier worden allemaal buitenlandse delegaties ontvangen om te vergaderen over van alles. En waarom laat ik je dat zien? Nou, omdat het mooi is, maar ook om iets heel belangrijks te vertellen over het diplomatieke verkeer. Dat is de zogenaamde diplomatieke onschendbaarheid. In 1961 hebben 191 landen een verdrag ondertekend, misschien wel in een zaal zoals deze. En in dat verdrag, het Verdrag van Wenen, zo heet het, komen deze landen overeen dat ze elkaars ambassadeurs met rust moeten laten. Landen mogen wel met elkaar van mening verschillen, maar een ambassadeur mag niet opgepakt of vervolgd worden. Je hebt als gastland zelfs de taak om de ambassadeur te beschermen. En dat moet ook wel. Want zelfs als de situatie heel hoog oploopt, dan moet je toch met elkaar in contact blijven. Genoeg gepraat, we gaan op reis, we gaan op officieel staatsbezoek om te kijken hoe een ambassade werkt. En we gaan naar België. Goeiedag, Pieter Jan Kleiweg? Eva? Ja! Welkom. Welkom in Brussel, de hoofdstad van België. En ik heb meteen voor jou hier het Koninklijk Paleis. Ah, wat een mooie plek! Ja, ik herkende je al, want je hebt een oranje stropdas om. Heb je dat altijd? Ik probeer het wel, want dan weet iedereen meteen dat ik de Nederlandse ambassadeur ben. Ja, dat is dan meteen duidelijk. Het was meteen duidelijk. En is België eigenlijk een beetje een leuk land om ambassadeur in te zijn? Fantastisch. Het is ons buurland. Ze spreken hier bovendien Nederlands. Dus het is een beetje familie. Het is alsof je tussen je neven woont. Het is een fantastisch land om te werken en te wonen. En de ambassade? Is die ook hier in Brussel? Jazeker, een paar kilometer hiervandaan. Maar als je wil neem ik je even mee, dan kan je het meteen zien. Nou graag. Wat een sjieke auto zeg. Ja, en voor jou doe ik het officiële vlaggetje erop. Want Klokhuis is voor mij een hele belangrijke gast. Nou, ik voel me vereerd. Zo. Zo. Wat is nou eigenlijk het grootste deel van je werk hier in België? Ik ben eigenlijk een soort burgemeester van Nederland in België. Oh, ja. We helpen dus Nederlanders die hier in de problemen komen. Maar we helpen ook het Nederlandse bedrijfsleven, want er is heel veel handel met buurland België. En we zijn buren, dus heel veel problemen, denk maar aan bijvoorbeeld milieu, of hoe spoorwegen moeten lopen, of criminaliteit. Ja, dat stopt niet bij de grens, die problemen. Dus die problemen moeten we samen met België oplossen. Oh, hier is het. Hier is het. De Nederlandse vlag, ja. Je ziet de Nederlandse vlag. Ik zie 'm. Oh, kijk. Welkom! Nou, je ziet het hè, Nederlandse vlag. Kom met me mee. Ik geef je een rondleiding. Leuk, leuk! Dus dit is het, de ambassade. Ja. En hoeveel mensen werken hier dan? Nou, in totaal werken er 43. Dit is overigens, hier werk ik. Echt? We zitten in een open ruimte. En ja, er zitten collega's, want een ambassadeur kan in z'n eentje helemaal niks. Die moet dat met allemaal mensen doen. En dat zijn deskundigen op het gebied van cultuur of handel of politiek. En zijn zij dan allemaal Nederlands? Sommigen wel, maar we hebben ook Belgen in dienst. En dat is ook maar goed ook, want die kennen dit land hartstikke goed en die kunnen natuurlijk ons heel erg helpen om die vertaalslag te maken naar Nederland. Hier vergaderen we. Ja. Hier onderhandelen we. Hier ontvangen we de pers. Dit is dus de kamer waar wij mensen ontvangen. Ja. Ben je eigenlijk al lang ambassadeur in België? Ik heb een plaatsing voor vier jaar en ik heb er nu één jaar gezeten. Okee, en waar ga je dan na die vier jaar naartoe? Er zijn twee mogelijkheden. Of je gaat weer terug naar Nederland, of je gaat naar een ander land. En we vinden het belangrijk dat diplomaten en ambassadeurs ook regelmatig weer in Nederland zijn, want dan moeten ze de Nederlandse samenleving goed leren kennen. En pas dan kan je weer heel goed burgemeester voor Nederland in het buitenland zijn. En hoe doe je dat dan met jouw vrouw en je kinderen? Want je bent vader ook. Gaan die dan overal maar mee naar toe? Ja, diplomatie doe je met je gezin. Dus die moeten om de vier jaar eigenlijk verhuizen en nieuwe vriendjes maken en naar een nieuwe school. Afscheid nemen moeten ze en dan weer nieuwe vriendjes maken. En dat kan soms wel met een beetje pijn gepaard gaan. Maar tegelijkertijd heb je ook de mogelijkheid om veel van de wereld te zien. Nou meneer de ambassadeur, hartstikke bedankt voor de rondleiding. Tot je dienst. Dank je wel en ik ga naar Den Haag. Tot ziens. Dag!