Waarom horen jongeren beter dan ouderen?

Janouk. Janouk. He?!Janouk! Zeg je?! Als je gehoorbeschadiging wilt...moet je vooral zo hard muziek luisteren over die oordoppen. Nou nou, zo snel zal 't niet gaan. Zeker wel. Horen doe je niet met je oren, maar met je hersenen. Dat klopt. Maar als je oren kapot zijn sturen ze geen geluiden meer naar je brein. Nee. Onze oren leveren alle geluiden aan onze hersenen. M-hm. Dat doen ze continu. Ze kiezen niet wat ze aanleveren. Je oren rusten dus eigenlijk nooit. Zelfs als je slaapt, ontvangt je brein informatie van je oren. Doodvermoeiend. Ik heb wel een testje. Hier, luister goed. Wat hoor je? Jenny, dat hoor jij toch ook? Grappig, ik hoor dus Laurel. Heel duidelijk. Dat kan niet, want het is Jenny. 't Punt is dat er geen goed of fout is. Beide namen zijn te horen maar het verschilt per persoon wat je brein ervan maakt. M-hm. Beiden namen zijn door elkaar heen gemixt. Jonge mensen horen voornamelijk Jenny. Omdat dat bestaat uit de hogere klanken, de hogere frequentie. En oudere mensen horen voornamelijk Laurel. Want dat is opgenomen in een lagere klank, een lage frequentie. Ah, ja. En oudere mensen horen die hogere tonen minder goed. Daarom hoor jij Laurel! En is er helemaal niks mis met mijn oren. We kunnen je leeftijd raden aan de hand van de frequentie. Hoor je dit? Ja. Dan ben je jonger dan 70 jaar. Hoor je dit? Ja. Dan ben je jongen dan 50. En dit? Dan ben je jonger dan 30 jaar. Ja. En kan je deze piep horen? Dan ben je jonger dan 20 jaar. Ja. Nee. En als je dit hoort, ben je jonger dan 10 jaar. Nee. Als je ouder wordt, gaat de kwaliteit en gevoeligheid achteruit van de hoorcellen die de signalen doorgeven aan je hersenen. Dus hoe ouder je wordt, hoe dover je wordt. Maar als een kind te lang en te vaak naar keiharde muziek luistert dan kan die het gehoor hebben van een 70-jarige. Oppassen dus! Maar wat je hoort is niet alleen afhankelijk van de frequentie. Wat je ziet is ook heel belangrijk. Klopt. Daar heb ik wel een leuk filmpje voor. Hier. Goed kijken en luisteren naar wat-ie zegt. M-hm. Baba, baba, baba...baba, baba, baba. Baba, baba, baba? M-hm. Oke, wacht. Wat zegt-ie nu? Baba, baba, baba...baba, baba, baba. Dada, dada, dada. Fantastisch toch? Weet je wat nou zo leuk is? Het geluid bij beide filmpjes is hetzelfde: baba, baba, baba. Echt? Ja, alleen z'n mondbeweging was anders. Dus het beeld kan je behoorlijk misleiden. Best wel bizar eigenlijk. Maar wat heb je er precies aan? Nou, in een lawaaierige omgeving bijvoorbeeld kun je iemand beter verstaan. Naar de mond kijken helpt dan om te horen wat iemand zegt. Op een feestje bijvoorbeeld. Dat is een goeie!