Je weet dat je wat mist

Geen probleem dat ik mijn kamer moet delen met mijn broers. Als die normaal doen is dat eigenlijk best geinig. Geen probleem toen met mijn moeder naar de voedselbank voor kerst. Zij maakt zo een feestmaal van weinig. Maar ik schaam me als soms iemand ziet dat ik op kapotte schoenen loop. Of al mijn vrienden gaan en ik weer niet naar de Mac, de bioscoop en je weet dat je wat mist, dat je wat mist. Geen probleem reclames, volle etalages. Overal. Gewoon niet kijken. Beter voor mijn zelfvertrouwen. Geen probleem dat ik de nieuwste telefoon niet kopen kan. Ik heb toch zelden beltegoed voor mijn oude. Maar het is de schaamte toen ik flauwgevallen was bij gym, want er was thuis weer geen ontbijt. Het is de vrieskou in een zomerjas. Het is een stem de hele tijd die zeker weet dat je wat mist. Het is geen geld voor een cadeau, dus ook niet naar het feest. Het is liegen dat ik op vakantie ben geweest. Ik voetbal als Ronaldo, maar kan niet op een sport. Ik weet niet eens wat ik liever heb, een leger hoofd of een voller bord. Maak er wat van. Probeer ik. Maar waarvan dan? Volg gewoon je droom. Oke, maar loop dan even mee. Je had erbij moeten zijn. Dat weet ik, maar hoe dan? He mensen, ik wil jullie lol niet bederven, maar mag ik eens meedoen? Ik sta maar reserve. En dat schamen, gaat dat ooit voorbij? Alsof dit mijn schuld is. Maar dat is het niet. Ik zweer je, er zit meer in mij. Stel dat niemand dat ooit ziet. Man, je weet niet wat je mist. Maar weet dat je wat mist. Dat je wat mist.